Autisme

Alle ziekte begint in de darmen

Hippocrates 460-370 BC

Het klinkt zo simpel, maar zoals ik altijd al zeg; Je darmen zijn je tweede brein en de basis van een goede gezondheid.

Onderstaand wat meer diepgang…

GAPS ( guts and psychology syndrome) kinderen en volwassenen hebben spijsverteringsproblemen, soms behoorlijk ernstig. Denk hierbij aan buikkrampen, een opgeblazen gevoel winderigheid, diarree, verstoppingen, problemen met eten en evt ondervoeding.

Nu ga ik het hebben over de GAPS aandoening autisme. Een veelvoorkomend probleem helaas.

Ouders van kinderen met autisme is het vaak opgevallen dat hun zoon of dochter al vrij snel problemen kregen met de darmen. Het viel hun op dat de ontlasting wat dun was of misschien zelfs wel last hadden van diarree. Andere kinderen hadden juist last van verstoppingen.

Vaak zie je rond het tweede levensjaar de eetgewoonte veranderen. Baby’s worden grootgebracht met (moeder)melk en na een halfjaar komt daar vaste voeding bij. Helaas zie je een overschot aan zetmeelrijk en zoet eten; ontbijtgranen, brood, chips, patat, popcorn, cake, koek, snoep, rijst en zoete yoghurt. De meeste van deze kinderen lusten steeds minder graag; groenten, fruit (behalve bananen), vlees, vis, kip en eieren. Het komt ook voor dat ze wel graag vlees eten, maar nauwelijks groente. Ook niet goed! Er wordt veel te eenzijdig gegeten.

De ontlasting van kinderen met Autisme is zelden “normaal”. Diarree en verstopping wisselen elkaar vaak af. Vaak heeft de ontlasting een onplezierige geur en kan zelfs vloeibaar en schuimig zijn. Bij verstoppingen zie je regelmatig dat kinderen soms maar 1 – 2 x per week naar het toilet kunnen.

In de meeste gevallen worden kinderen met Autisme niet gezien door een MDL arts (maag-darm-lever arts). In een aantal gepubliceerde praktijkvoorbeelden waarbij autistische kinderen onderzocht zijn, liet een röntgenfoto in praktisch alle gevallen verstoppingen zien met ‘overloopdiarree’. Tsja, wat is dat nou toch weer? Dit houdt in dat oude samengedrukte ontlasting letterlijk vastgeplakt zit aan de darmwanden, waar het maanden kan zitten. Het is een vruchtbare voedingsbodem voor allerlei soorten parastieten, bacteriën, schimmels en virussen om zich te vermeerderen. Ondertussen worden er veel gifstoffen geproduceerd die opgenomen worden in het bloed van het kind. Nieuw eten sijpelt door een nauw gangetje in de samengedrukte ontlasting. Er is geen sprake van echte ontlasting, want de darm wordt niet geleegd. Het is een soort van lekkage.

Zo zijn er ook onderzoeken naar autisme en vaccinaties. Omdat veel kinderen uit studies autistische kenmerken ontwikkeld hebben na de BMR vaccinatie (rond de 14 maanden), zocht dr. Wakefield dit verder uit. Hij vermoedde dat dit het mazelen-virus was en betrok viruloog John O’Leary, een professor in de pathologie uit Dublin bij zijn onderzoek. Dr. O’Leary vond hetzelfde mazelenvirus dat gebruikt werd in de BMR vaccins in de lymfeklieren in het ileum (laatste deel van de dunne darm) van autistische kinderen.

Dit specifieke deel van dr. Wakefields onderzoek, betreffende het mazelenvirus en het BMR vaccin, veroorzaakte een hevige tegenstand van de overheid en de medische gevestigde orde, waardoor de aandacht afgeleid werd van waar het echt om gaat. Het echte probleem is: autistische kinderen hebben vergrote en ontstoken lymfeklieren in hun darmwand, wat een duidelijk teken is dat er gevochten wordt tegen een infectie daar.

Wat nu? Tsja, nogmaals; de darm is je 2^e brein! Ik ga als orthomoleculair aan de slag met die darm. Dit aan de hand van ontlasting onderzoek. Op deze manier krijg ik een goed beeld van hoe het gesteld is met die darm. Daarna ga ik de darmflora optimaliseren middels juiste voeding en pre en/of probiotica. En ik hoor jullie al denken; Johhhh en waarom doet de arts dit dan niet? Het antwoord hierop; Geen idee. Alhoewel er steeds meer artsen zijn die zich hier wel mee bezig houden. Gelukkig weet ik inmiddels welke artsen hier wel mee bezig zijn en mijn voorkeur gaat dan uit naar die reguliere artsen.

Nog even een aanvulling… Ben je een ouder van een kind met autisme? Let alvast op de voorkeuren van uw kind. Vaak gaat de voorkeur wat voeding betreft uit naar geraffineerde koolhydraten. Dit is uiteraard niet goed.